ندبه جمعه

                     کی شود درندبه های جمعه پیدایت کنم

 

گوشه ای تنها نشینم تاتماشایت کنم

 

می نویسم روی هرگل نام زیبای تورا

 

تاکه شاید این شب جمعه ملاقاتت کنم

 

هرسحربا یاد تو درگریه ام میخوانمت

 

تابه کی ازسوز دل ناله زهجرانت کنم

 

بی قرارم مهدیا ازبهر دیداررخت

 

تابه کی ازمادرت زهرا تمنایت کنم؟؟؟

 

پروردگارا!

 

مبادا یاد اورافراموش کنیم

 

مبادا انتظارظهورش رااز یادببریم

 

مبادا به او بی ایمان شویم ودردعا

 

ودرود برآن آقا کوتاهی کنیم.

 

خداوندا!

 

به ظهورش دلش راشادگردان وبه

 

دیدارش غم رااز دل هامان بزدا.

   

قلب خیس

واژه هایم رنگ بــاران دارد وقـتی ازتـو مینویسم

 

قلبـم خیس دلتنـگی اسـت وچشمـانم طوفــانـی

 

بی تو

بی تـو من معنــا ندارم

 

با تـو من معنــاترینـم

 

بی تـو من ارزش نـدارم

 

با تـو من بهتــرینـم

 

غروب جمعه رو دلگیر کردی

 

مرا با عشق خود درگیر کردی / به پایم با غمت زنجیر کردی

 

بدان دنیای بی تو هیچ باشد / دلم را از زمانه سیر کردی

 

تو با رفتن به پشت ابر ایّام / غروب جمعه را دلگیر کردی

 

                                            یـا ابـاصالـح ادرکـنی...

دلم گرفته وهرسوی خانه ام ابریست

دلم گرفته وگریه دوای دردم نیست

حریف نی لبک و سوز دل نمی گردم

ولی درون دلم بذرصبر پرورد م

خداست شاهد این حرف وعشق می داند

که روز جمعه نگاهم به جاده می ماند

به آتشی که دلم راهمیشه سوزانده است

دوای درد عدالت کنار در مانده است

دری است فاصله من ویک سبد رویا

دری است فاصله من ویوسف زهرا

دلم گرفته دقایق هنوز در راهند

وعاشقان شقایق هنوز درراهند

دلم گرفته ،کسی نیست،جاده بی رنگ است

دلم گرفته واین قلب ساده بی رنگ است

همیشه مانده ام اینجا،همیشه می مانم

عبورمیکند آیاکسی؟ نمی دانم...

آمدنت..

کـوک مـــی کنـم!

چشـمانم را روی آمـدنت

نمـــی آیـی و مـن

 

بـرای همیـشه خـواب مـی مـانم...